Twee vliegen in één klap

Van de uren dat we wakker zijn, brengen we er in ons leven vermoedelijk meer door op ons werk dan thuis. We zien onze collega’s vaker dan onze kinderen. Het valt dan ook perfect te begrijpen dat niet iedereen staat te springen om kostbare vrije tijd op te offeren aan het personeelsfeest. Bedrijven die van hun personeelsfeest een familiefeest maken, slaan twee vliegen in één klap. We ontmoeten onze collega’s in een ontspannen sfeer én we brengen tijd door met manlief/vrouwlief en met de kinderen. Op kosten van het werk! Het personeelsfeest bespaart je meteen een dure uitstap naar de dierentuin of de film.

Ijsbrekers

We kennen allemaal dat ongemakkelijke gevoel aan het begin van een feest. Iedereen staat een beetje ongemakkelijk te dralen, het duurt even voor het feest echt losbarst. Kinderen lossen dat probleem meteen op. Ze kijken de kat niet uit de boom. Ze bestormen meteen de foodtrucks of het springkasteel, en sluiten onmiddellijk vriendschap met andere kinderen die ze van haar noch pluim kennen. En hun ouders hebben meteen een gespreksonderwerp: de kinderen. Kinderen zijn de perfecte ijsbrekers voor elk feest.

Scoren bij de kinderen

“Mag ik mee naar je werk?” Kinderen kunnen je de oren van je kop zeuren, werk spreekt uiteraard meer tot de verbeelding dan school. Helaas is onze werkplek meestal geen ridderkasteel of chocoladefabriek, maar een saai kantooreiland of een volgestapeld magazijn. Met een familiefeest op het werk kunnen we scoren bij onze kinderen. Onze werkplek is voor één dag een festivalterrein vol heerlijke foodtrucks, hippe caravans en activiteiten om zich uit te leven. Mama en papa hebben plots een superboeiende job die tot de verbeelding spreekt. Het gevaar is natuurlijk dat de kinderen nooit nog naar school willen.

“Ik heb al veel over jou gehoord!”

Wie van ons onder heeft er geen familiefoto op ons bureau staan? Maandag wisselen we tijdens de lunchpauze verhalen uit over de voetbalmatch of het balletoptreden van onze kinderen. Voor de vakantie stoefen of klagen we over de rapporten van onze kinderen, na de vakantie swipen we door de vakantiefoto’s op elkaars telefoon. Op het familiefeest zien we elkaars familie in het echt, en kunnen we een praatje slaan met de kinderen, de vrouw of de man waar we al zoveel over hebben gehoord. Niets dan goeds, dat spreekt voor zich.

Beloning voor het thuisfront

’s Ochtends hebben we allemaal wat aansporing nodig om ons naar het werk te haasten. En als we gestresseerd thuiskomen van het werk kan het geweldig opluchten om thuis ons beklag eens te kunnen doen. In ruil voor het aanhoren van al die werkperikelen mag vrouwlief of manlief toch één keer per jaar beloond worden door de baas, nee?